Dillerde İslam terennüm ediliyor ama gönüllerde başka şarkılar okunuyor…  Suriye Sünnîleri kırk yıldır Nuseyrî azınlığın kanlı baskısı altında eziliyor.  İran İslam Cumhuriyeti ezilen, öldürülen, hakları çiğnenen Sünnî Müslümanlardan yana değil, Nuseyrîlerden yana.

Müslümanlık mı?.. İşimize gelince bol bol Müslümanlık edebiyatı yaparız… İşimize gelmeyince başka şarkılar okuruz.

Bahreyn’de Şiîler Sünnî iktidara baş kaldırınca onları can ü gönülden destekleyenler, Suriye’de yüzde seksen Sünnî çoğunluğa destek vermiyor, kanlı ve katil zalimleri destekliyor.

Bu ne biçim Müslümanlıktır?

Bırakın Türkiye’yi… Türkiye laik ve Kemalist bir rejime sahiptir. Türkiye’nin İslamcı iktidarı bile Ankara’da Anıt-Kabir’e gidip bel eğip boyun kırmadıkça meşru olamaz.

İran İslam Cumhuriyeti’nin Suriye ile ilgili tutumu İslam’ca mıdır?

Esad rejiminin hiçbir zaman meşruiyeti olmamıştır.

Orada kadınlar, çocuklar, ihtiyarlar, silahsız siviller vahşice katl ediliyor.

Müslümanların bir kısmı, akan kanın durması için niçin çalışmıyor?

İslam mı daha üstün, yoksa mezhep mi?

Adalet ve insaf mı daha üstün, yoksa mezhep mi?

Niçin Suriye’de serbest seçimler yapılmasını ve halkın oylarıyla rejimin değişmesini istemiyorlar?

Soruyorum:

Nuseyrî azınlık mı daha Müslüman’dır, yoksa Sünnî çoğunluk mu?

İran Şiî uleması Nuseyrîleri Müslüman saymıyordu. Sonra siyasî endişelerle onları Müslüman yaptılar. Açın ciddî ansiklopedileri, ilmî araştırma kitaplarını ve Nuseyrîlik nedir okuyun.

Böyle bir azınlığı, Sünnî Müslümanlara tercih etmek ve onların haksızlıklarını ve zulümlerini desteklemek İslam’a, Kur’an’a, Sünnet’e, Ehl-i Beyt yoluna uygun mudur?

Allah bize adaleti ve insafı emretmiyor mu?